வாழ்வின் சிறந்த நாள்

சென்ற வாரத்தில், என் வாழ்வின் சிறந்த நாட்களை அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தேன். சென்ற வாரம், எனக்கு மகள் பிறந்தாள்.



---

சிலர் உசுப்பேற்றிவிட, பலர் ஆச்சரியப்பார்வை பார்க்க, மனைவியின் பிரசவத்திற்கு இந்தியா பயணித்தேன். கிளம்பும் சமயம், ஒரு சோக செய்தி வந்து சேர, பயணம் குழப்பத்துடன் அமைந்தது. இந்தியா வந்து சேரவும், நிம்மதியான செய்தி வர, குழப்பம் பயணத்துடன் சேர்ந்து முடிவு பெற்றது.

---

சென்ற சமயம், இந்தியா வந்திருந்த போது, வீட்டினர் அனைவருக்கும் சில பல பொருட்கள் வாங்கி வந்ததால், இந்த முறை அது இல்லை. ஆனால், இந்தியாவில் இருக்கும் நண்பர்கள் அமெரிக்காவில் இருந்து சில பொருட்களையும், அமெரிக்காவில் இருக்கும் நண்பர்கள் இந்தியாவில் இருந்து சில பொருட்களையும் வாங்கி வர சொல்லியிருந்ததால், குருவியாகி போனேன்.

---

என் மகள் எனக்காக காத்திருந்தாள் போலும். அப்படித்தான் பலர் சொன்னார்கள். நான் சென்று ஒருநாள் கழித்து அவள் பிறந்தாள். பிரசவ அறைக்கு வெளியே காத்திருக்கும் போது, முன்பும் பின்பும் நடக்க தோன்றியது. கஷ்டப்பட்டு அடக்கிக் கொண்டேன். உள்ளே குழந்தை அழுகை சத்தம் கேட்டதும், அடக்க மாட்டாமல் கதவருகே வந்து நின்றுக்கொண்டேன்.

நர்ஸ் வெளியே வந்து குழந்தையை என் கையில் கொடுக்கும் போது, நான் அடைந்த உணர்வை சொல்ல எனக்கு தெரியவில்லை. தாயிற்கும், சேயிற்கும் எந்த குறையும் இல்லாமல் பிரசவம் நிகழ்ந்தது.

---

அந்த பகுதி குளிர் பிரதேசம் என்பதால், குழந்தையை எல்லா பக்கமும் துணியால் சுற்றி கையில் கொடுத்தார்கள். அதுதான் அங்குள்ள வழக்கமாம். குழந்தையை தூக்க வசதியாக இருந்தது. முதலில், என்ன இது, குழந்தை கையை காலை அசைக்க முடியாமல் இப்படி கட்டி வைத்திருக்கிறார்களே? என்று தோன்றியது. பிறகு, அது தான் அவளுக்கு வசதி, சுகம் என்று புரிந்தது.

---

என்னை மாதிரியா? அல்லது, என் மனைவி மாதிரியா? நாங்கள் கேட்காமலேயே குழந்தையை பார்க்க வந்திருந்த பலரும் தெளிவாக ஒரு தெளிவில்லாத பதிலை சொல்லிக்கொண்டு இருந்தார்கள். ரெண்டு மூணு மாசம் ஆகணும் என்று முடிவில் ஒரு கருத்து தெரிவித்து சென்றார்கள்.

எனக்கென்னமோ என்னை போல் ஒரு சிந்தனைவாதியாக (!!!) வருவாள் போல் தெரிந்தது. விழித்திருக்கும் பெரும்பாலான நேரம், கண்களை உருட்டி கொண்டு, ஆழ்ந்த சிந்தனையில் இருப்பது போலவே எங்காவது பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறாள். :-)

---

”குமரனுக்கு மவா பொறந்திருக்கா.” “உன் மொவா என்ன சொல்றா?” என்பன போன்ற வார்த்தைகள் மனதிற்கு குளிர்ச்சியை கொடுத்தது.

---

ஒரு வாரம் எப்படி சென்றது என்று தெரியவில்லை. சுகமான நினைவுகளுடன் இங்கு திரும்பி இருக்கிறேன். அப்பாவான பிறகு, வேறு மாதிரி மாற வேண்டுமா என்று தெரியவில்லை. அதே போல் தான் இருக்கிறேன். என்னையறியாமலேயே மாறி விடுவேன் என்று நினைக்கிறேன்.

---

அடுத்து பெயர் தேடும் படலம் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது. பல நிபந்தனைகளுக்கு உட்பட்ட பெயராக இருக்க வேண்டும். இதில் எவ்வளவு கம்ப்ரமைஸ் செய்ய வேண்டி இருக்கிறதோ? குழந்தை பிறக்கும் போதே, ஒரு பெயரை சொல்லிக்கொண்டு வந்தால், எவ்வளவு நல்லாயிருக்கும்?

---

குழந்தை வளர்ப்பில் இருக்கும் இனிமையையும், சவால்களையும் எதிர் நோக்கி காத்திருக்கிறேன். அவளிடம் இருந்து கற்றுக்கொள்ளும் ஆர்வத்துடன், அவளின் வருகைக்காக.

.

Be a Fan