தூத்துக்குடி கடல்

தூத்துக்குடி கடற்கரை ரொம்ப அமைதியானது. அலைகள், கரையின் அருகிலேயே ஆரம்பித்து, ஒரு மீட்டருக்குள் முடிந்து விடும் வகையை சேர்ந்தது. பாறைகள் எதுவும் இருப்பதில்லை. நேருஜி பூங்கா, ரோச் பூங்கா போன்றவைகளும், கடலுக்கு அருகிலேயே இருந்தாலும், புதிய துறைமுகம் அருகில் இருக்கும் கடற்கரை தான் பார்க்கும்படியானது.



நான் பள்ளியில் படிக்கும்போது, ட்யூசன் முடித்துவிட்டு, விளையாட நேருஜி பூங்கா சென்றிருக்கிறேன். கண்றாவியாக இருக்கும். ரோச் பூங்கா - பல வருடங்களுக்கு முன்பு தொடங்கப்பட்டு, அங்கிருக்கும் புதர்கள் மூலமாக சமூக விரோத காரியங்கள் நடக்க உதவியாக இருந்தது. பிறகு, புதர்கள் ஒழிக்கப்பட்டபிறகு, தருவை மைதானத்தில் கிரிக்கெட் விளையாட இடமில்லாத போது, கிரிக்கெட் விளையாட உதவியது. கார்க் பால் நன்றாக எழும்பும். தற்போது ஒரளவுக்கு சீரமைக்கப்பட்டு, ஊஞ்சல், ராட்டினம் போன்றவைகளும், நடக்க நடைபாதையும் இருக்கிறது. பார்க்கிங் காசு வேறு வாங்குகிறார்கள். இந்த ரோச் என்பவர் கிட்டத்தட்ட நூற்றி ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு உருவாக்கப்பட்ட தூத்துக்குடி நகராட்சியின் முதல் தலைவர்.



தாமிரபரணி படத்தில் கஞ்சா கருப்பு, ”நாலு பயவுள்ளகளை உட்காரவுட்டா போதும். பீச் உருவாக்கிடலாம்” என்பார். கடற்கரைக்கான இலக்கணங்களில் ஒன்றாகி விட்டது, காதல் ஜோடி. நான் அப்படி யாரையும் இங்கு கண்டதில்லை. நான் போவது எப்போதோ ஒரிருமுறை. விசேஷ விடுமுறை நாட்களில் மட்டும் கூட்டம் கூடும். ஸ்பெஷல் பஸ் ஓடும். பூங்காவில் குழந்தைகள் கூட்டம் விளையாடிக்கொண்டிருக்கும். நாலு பேர் தள்ளுவண்டி கடை போட்டு, சுண்டல், பஜ்ஜி, அப்பளம் விற்பார்கள்.



மற்றபடி எல்லா நாட்களிலும், காலை நேரங்களில் மீன் விற்பனை ஏல முறையில் நடக்கும். கடலில் இருந்து வரும் படகில் இருந்து நேராக மீன்கள் விற்பனைக்கு வரும். இதற்கென்று இரண்டு மூன்று இடை தரகர்கள் இருப்பார்கள். மீனவர்கள் மீன்களை வகை வகையாக பிரித்து, கரையில் கொட்ட, தரகர்கள் விற்பனையை தொடங்குவார்கள். மீனைப்பொறுத்து ஐம்பதிலோ, நூறிலோ ஆரம்பிப்பார். சுற்றி இருக்கும் சில்லரை வியாபாரிகளும், வீட்டிற்கு மீன் வாங்க வந்திருப்போரும், என்னைப்போல் வெட்டியாக பார்ப்பதற்கு வந்திருப்போரும் ஏலத்தில் பங்கு கொண்டு தங்கள் விலையை சொல்லுவார்கள். ஒரு ரூபாய், ரெண்டு ரூபாய் என்றும் கூடும். அஞ்சு, பத்து என்றும் கூடும். ப்ரோக்கரேஜாக, காலை வைத்து சில மீன்களை தரகர், அவர் பக்கம் தள்ளிவைத்துக்கொள்வார்.



சமீப காலங்களில், நிறைய குடும்ப தலைவிகள் மீன் வாங்க நேரடியாக இங்கு வந்து விடுவதால், ஏலத்தில் மீன்களின் விலை அதிகமாக தான் போகிறது. இருந்தாலும், மார்க்கெட்டுக்கு இது பெட்டர். மீன்களை வெட்டிக்கொடுக்கவும், இறால்களை உருவிகொடுக்கவும், நண்டுகளை உடைத்துக்கொடுக்கவும் இங்கேயே ஆட்கள் இருக்கிறார்கள். அக்டோபஸ் போன்ற சில ஜந்துகளும் இருக்கும். எனக்கு தான் பெயர் தெரியவில்லை.



இங்கு துறைமுக கடற்கரையில் காலை ஏழு எட்டு மணிக்கு மீன்கள் வர தொடங்கும். இங்கு வருவதை விட, பழைய துறைமுகத்திலும், திரேஸ்புரம் கரையிலும் அதிகம் வரும். பழைய துறைமுகத்திற்கு நள்ளிரவு பனிரெண்டு மணிக்கு படகுகள் கடலில் இருந்து திரும்பும். திரேஸ்புரத்தில் காலையில் இருந்து மதியம் வரை சென்று வாங்கி கொள்ளலாம்.



இது தவிர, மீன் மார்க்கெட்டும் இருக்கிறது. தெருவில் சைக்கிளிலும், கூடையில் விற்பவர்களும் உண்டு. சில மீன்கள், காய்கறிகளின் விலையை விட குறைவாக இருப்பதால், நிறைய வீடுகளில் தினமும் சமையலில் மீன் இருக்கும். செவ்வாய், வெள்ளியில் மட்டும் சாம்பார் வைத்துக்கொள்வார்கள். இன்னும் அந்த காஸ்ட் அட்வான்டேஜ் இருக்கிறதா என்ற தெரியவில்லை.



நாட்டில் சர்க்கரை வியாதிக்காரர்கள் எண்ணிக்கை கூடியிருப்பது எல்லோருக்கும் தெரியும். இவர்கள் அனைவரையும் டாக்டர்கள் நடக்க சொல்ல, அவர்களும் பீச்சிலோ, பீச் ரோட்டிலோ நடக்க கிளம்பிவிடுகிறார்கள். அது என்னடா, நடந்தா பீச்சுல தான் நடக்கணுமா? என்று கேட்டிருக்கிறேன். கான்வாஸ் ஷூ வேறு. ஆனா, அப்படியே கரையோரம் நடப்பது, நன்றாகத்தான் இருக்கிறது. பேச ஒரு ஆள் கிடைத்தால் சூப்பர்.



இல்லாவிட்டாலும் பரவாயில்லை. முடிவில்லா கடற்கரையில், கால் வலிக்கும் வரை எதையாவது நினைத்துக்கொண்டு, பராக்கு பார்த்துக்கொண்டே நடக்கலாம். கரையில் வாழும் சிறு வண்டுக்கள், மணலை உருட்டி போட்டிருக்கும் கோலங்களை பார்த்துக்கொண்டு நடக்கலாம். கீழே கிடக்கும் சங்கு, சிப்பி போன்றவற்றை கையில் எடுத்து சிறு ஆராய்ச்சி செய்துக்கொண்டு நடக்கலாம். வயதான மீனவர்கள் கரையோரம் அமர்ந்து வலை தைப்பதை பார்த்துக்கொண்டு நடக்கலாம். எவ்வளவோ இருக்கிறது. கடலையே பார்த்துக்கொண்டு இருந்தாலும், சலிக்கவா போகிறது?

சுனாமி சமயத்தில், இங்கு சில இடங்களில் மட்டுமே கடல் நீர் உள்ளே வந்தது. திருச்செந்தூரில், கடல் உள்வாங்கியது. அந்த சமயத்தில், இந்த கடற்கரையோரம் ஒரு கும்பல் சுனாமி பார்க்க வந்திருக்கிறது. வருது, வருது என்று கிளப்பிவிட்டு கொண்டும், ஓடி கொண்டும் ஓட வைத்துக்கொண்டும் இருந்திருக்கிறார்கள். இப்போதும் பவுர்ணமி சமயம், கடல் நீர் கரையை தாண்டி வெகு தூரம் வந்து நிற்கும். காலையில் சென்றால், தண்ணீருக்குள் நடந்து தான் கரைக்கு செல்ல வேண்டி இருக்கும்.



இந்த கடலினால், தூத்துக்குடிக்கு நிறைய தொழிற்சாலைகள் வந்திருக்கிறது. வந்துக்கொண்டு இருக்கிறது. இருதினங்கள் முன்பு கூட, கர்நாடகாவில் மேதா பட்கர் தலைமையில் நடந்த போராட்டத்தால் துரத்தியடிக்கப்பட்ட அனல் மின் நிலைய திட்டம் ஒன்று தூத்துக்குடிக்கு வந்திருக்கிறது. ஏற்கனவே ஒரு அனல் மின் நிலையம் இருக்கிறது. இன்னும் நிறைய ரசாயன தொழிற்சாலைகள் இருக்கிறது. எல்லாவற்றின் கழிவும், இந்த கடலுக்கு தான். அதனால் தானோ, என்னவோ, மொத்த சோகத்தையும் உள்வாங்கிக்கொண்ட ஒரு தாயை போல் அமைதியாக இருக்கிறது.

.

Be a Fan